مریم مهرزاد – افزایش رسمی قیمت بنزین این روزها به تیتر اول بسیاری از رسانههای کشور تبدیل شده است . این تصمیم دولت، که در چارچوب اصلاحات اقتصادی و کاهش یارانههای سوخت اتخاذ شد، واکنشهای گستردهای را میان مردم و کارشناسان برانگیخت.
به گفته مقامات دولتی، هدف اصلی این افزایش قیمت، کنترل مصرف بیرویه سوخت، کاهش قاچاق و نزدیک کردن قیمت داخلی به نرخهای منطقهای بود. اما آیا این اقدام به هدف خود رسیده است؟
افزایش هزینه حملونقل
یکی از اولین و ملموسترین اثرات این افزایش، بالا رفتن هزینههای حملونقل شهری و بینشهری است. رانندگان تاکسی و حملونقل عمومی اعلام کردند که با افزایش هزینه سوخت، ناچار به بازبینی کرایهها هستند؛ موضوعی که مستقیماً فشار اقتصادی بر مردم وارد میکند.
فشار بر سبد خانوار
افزایش قیمت بنزین تنها به حملونقل محدود نمانده و بهسرعت بر قیمت کالاها و خدمات تأثیر می گذارد. بسیاری از کارشناسان هشدار دادهاند که این موضوع میتواند موج جدیدی از تورم را به راه بیندازد، زیرا هزینه جابهجایی مواد اولیه و محصولات نهایی بالا میرود و در نهایت مصرفکننده نهایی متضرر میشود.
نگرانیهای اجتماعی
در کنار آثار اقتصادی، افزایش قیمت بنزین نگرانیهای اجتماعی را نیز افزایش داده است. برخی از شهروندان در گفتوگو با خبرنگار ما از کاهش قدرت خرید و ترس از آینده میگویند.
یک شهروند تهرانی میگوید: «ما با همین درآمد کم، به زور زندگی را میگذرانیم. حالا اگر بنزین گران شود، یعنی همهچیز گران میشود و ما باز هم باید کمربندها را سفتتر ببندیم.»
دکتر سهرابی، اقتصاددان، در مصاحبه با خبرنگار ما تأکید میکند که اگر افزایش قیمت بنزین با برنامههای حمایتی همراه نباشد، میتواند به تشدید نابرابریهای اجتماعی منجر شود. او میگوید: «اصلاح قیمتها در اقتصاد لازم است، اما باید برای قشر آسیبپذیر جامعه هم فکر کرد. اگر حمایتهای هدفمند و جبران درآمدی نباشد، شکاف طبقاتی بیشتر میشود.»