مطالعات مشاهده ای قبلی نشان داده اند که بین بی خوابی و افزایش ریسک ابتلا به بیماری قلبی و سکته ارتباط وجود دارد.
«سوزانا لارسون»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «مطالعات مشاهده ای قادر به تعیین این مسئله نیستند که ایا بیخوابی علت مشکل است یا نه و فقط رابطه بین این دو را نشان می دهد.»
در این تحقیق، محققان از روش تصادفی مندلیف استفاده کردند؛ در این روش از گونه های ژنتیکی مرتبط با بیخوابی استفاده شد.
محققان ۱.۳ میلیون شرکت کننده سالم یا مبتلا به بیماری قلبی و سکته را مورد بررسی قرار دادند.
محققان دریافتند گونه های ژنتیکی برای بیخوابی با احتمال بیشتر ابتلا به بیماری عروق کرونر، نارسایی قلبی و سکته ایسکمیک مرتبط بود اما با فیریلاسیون دهلیزی ارتباطی نداشت.
لارسون در این باره می گوید: «شناسایی دلیل بی خوابی و درمان بسیار مهم است. خواب یک عادت است که از طریق عادات جدید و کنترل استرس قابل تغییر است.»