معصومه اسدی – مناظره انتخاباتی امسال با شعارهایی مبنی بر توجه به حقوق زنان و دفاع از آنان آغاز شد در حالی که دعوای نامزدها بر سر حضور تعداد زنان در سطوح مدیریتی و کابینه دولت، نشان از تلاش بیهوده آنها برای کسب رأی و تنها دستاویزی در دوران هیاهوهای انتخابی است و به نظر می‌رسد پس از پایان انتخابات به طور کلی توسط نامزدها به فراموشی سپرده خواهد شد.
با دیدن مناظره دوم نامزدهای انتخاباتی یاد بازی کودکانه ، ی مرغ دارم روزی —- تخم میزاره افتادم، نوبت بعدی که میشد تعداد تخم مرغ ها رو بیشتر می کرد.
یکی از نامزده ها: جمعیت قابل توجهی از کشور، جوانان و زنان هستند که به دلیل برخی فشارها نتوانستند از حقوق اجتماعی خود دفاع کنند. باید بانوان را در فضاهای کارشناسی و مدیریتی به کار گرفت؛ تصمیم گرفتم در هر استان یک نفر از معاونان استاندار، از زنان باشم.سه وزیر خود را از میان زنان انتخاب خواهم کرد.
یکی دیگر از نامزدها: در کابینه خود حداقل ۵ زن خواهم داشت و تبعیض جنسیتی در محیط کار را لغو خواهم کرد.
دیگری : همه کابینه را از زنان انتخاب می‌کنم!
دیگری : اگر برای زنان دل می‌سوزانیم چرا فلان پیامک برای آنان ارسال می‌شود،
به گفته نامزد دیگر : هشت سال بارها از حقوق خانم‌ها صحبت‌شده، نتیجه‌اش چیست؟ تقریباً هیچ.
خودشان گفتند و خودشان پاسخ دادند.
وعده های پوشالی که ۸ سال پیش هم از آن بعنوان حربه در جمع کردن آرا زنان سرزمینمان استفاده شد.
آیا گفتن این جملات زمانش سپری نشد؟
آیا در بهترین حالت زنان سرزمینمان پشت درهای مدیریت وزارتخانه ها حداکثر سمتشان منشی خواهد بود؟
دعوای نامزدها بر سر حضور تعداد زنان در سطوح مدیریتی و کابینه دولت، نشان از تلاش بیهوده آنها برای کسب رأی و تنها دستاویزی در دوران هیاهوهای انتخابی است و به نظر می‌رسد پس از پایان انتخابات به طور کلی توسط نامزدها به فراموشی سپرده خواهد شد.
